Gdańsk to jedno z tych miast, w których gotyk nie tylko przetrwał, ale też wciąż definiuje miejski krajobraz. Gotyk hanzeatycki, dominujący w Gdańsku od XIV wieku, wyraża się w charakterystycznych detalach: ostrołukowych oknach, wysokich, smukłych wieżach, ceglanych elewacjach i pionowej kompozycji fasad. Bazylika Mariacka — największy kościół ceglany w Europie — jest jednym z najbardziej imponujących przykładów tego stylu.

Układ średniowiecznego miasta zachował się w dużej mierze do dziś. Główne ulice, jak Długa czy Mariacka, prowadzą od bram miejskich w stronę Ratusza i Motławy, tworząc wyraźnie hierarchiczny układ przestrzenny. Dzielnice są kompaktowe, kamienice wysokie i wąskie, a wnętrza kwartałów często zachowują charakter półprywatnych podwórek.

Gotyk w Gdańsku to także rzeźbienia, maswerki, zworniki i portale, które wciąż można oglądać na odrestaurowanych elewacjach. To właśnie detal — często niepozorny — decyduje o atmosferze miejsca. Spacerując po Gdańsku, warto patrzeć w górę — to tam kryje się największa opowieść o przeszłości miasta.